Μουσικό Καφενείο
Στην αρχή υπήρχε ένα καφενείο κλασικό της εποχής ,με την επωνυμία “Νταμα”που ενσωματώθηκε στο κτήριο που φτιάχτηκε μετά ως επένδυση απο τον μετανάστη Κουτσουρίδη .Καταγόμενος απο τον Τρύγονα της περιοχής Πλωμαρίου έχτισε το κτήριο απο την αρχή και στέγασε γραφεία προς ενοικίαση .Στοά Κουτσουρίδη ονομάστηκε, γιατι αρχιτεκτονικά σχεδιάστηκε και λειτούργησε με στοές και εξόδους στην Κομνηνάκη,στη Σαρανταπόρου και στη Βερναρδάκη.Τελικά μετα απο μετασκευές έμεινε μόνο η στοά Βερναρδάκη.
Το καφενείο του Ζορμπά,στην γωνία του κτηρίου είχαν να λένε πως δεν έκλεινε ποτέ, πως οι γυναίκες το λειτουργούσαν στα πρότυπα της παρισινής νυχτερινής ζωής και πως οι θαμώνες δεν ήταν μόνο ντόπιοι,ηλικιωμένοι.Η χροια και οι ρυθμοί με τη φρεσκάδα των μουσικών και των γυναικών ήταν προσαρμοσμένοι στους εμπορικους ρυθμούς που όριζε ο απόηχος της εμπορικής σύνδεσης της πόλης με τα μεγάλα κέντρα της εποχής της εμπορικής άνθισης,Την Πόλη, την Αλεξάνδρεια,τη Μασσαλία, τη Σμύρνη…Πρόσφερε μια νότα διασκέδασης στους ντόπιους,στους περαστικούς επισκέπτες, στους εμπόρους,στους ταξιδιώτες.Στους γύρω όμως δρόμους η ζωή δεν είχε την κοσμοπολίτικη, λαμπερή ατμόσφαιρα του Παρισιού. ¨ηταν η πιατσα που όλοι ασχολούνταν με το λάδι και την οργάνωση του μεγάλου ταξιδιού του ..
Κι όταν τα χρόνια πέρασαν και η ιστορία γράφτηκε αλλιώς για όλη την περιοχή,μια φιγούρα ανοιχτόμυαλη,γεμάτη ζωντάνια,δυναμισμό και αυθορμητισμό επέλεξε να στεγάσει σ’αυτη τη γωνιά με την μεγάλη εμπορική ιστορία,την έμφυτη τάση της για φιλοξενία και περιποίηση ποιοτική.Ήταν η Ματίνα,η κυρία με την έμφυτη ευγένεια και προοδευτική αντίληψη που έστησε το καφε με το ονομα Μουσικό Καφενείο.
1986…Μαζί με την αρχή της λειτουργίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου το Μουσικό καφενείο γινεται το στέκι για φοιτητές,επισκέπτες και τους ντοπιους των Γραμματων και των Τεχνών. Αρχίζει να είναι το σημείο αναφοράς για την καινοτόμα αύρα του,την καλόγουστη αισθητική του,τη φιλόξενη περιποίηση της Ματίνας.
1993 Οι ασχολούμενοι με τα γράμματα και τις τέχνες με χιούμορ και αυτοσαρκασμό δημιουργούν ο καθένας μονος του και όλοι μαζί για το σωματείο ” Καφελόγιοι Μασελάδες”και την εφημερίδα τους τη “Μασέλα”κάθε τι που θα γεννούσε το ταλέντο του καθενός και και θα κέντριζε το πνεύμα του ….Σάββατο μεσημέρι το αδιαχώρητο…..Συναντήσεις,
Εμελλε να φύγουν πολλοί, να στερέψει το πνεύμα,να χαθεί η όσμωση μεταξύ των νέων θαμώνων,να αλλάξουν νόημα οι συζητήσεις και χροιά οι φωνές των θαμώνων.
Εφυγε και η Ματίνα ξαφνικά και νωρίς πολύ νωρίς .
Στη θέση της ο Απόστολος ο γιος της .Το ίδιο καινοτόμος,το ιδιο ψαγμένος,το ίδιο περιποιητικός.Βαριά κληρονομιά ένα καφέ με τόση ιστορία. Πώς θα μπορούσε όμως κανείς να ξεκινήσει πάλι κάτι τέτοιο απο την αρχή? Τέτοιες βαθιές ρίζες πώς να τις φτιάξει κανείς στην ιστορία?Στο Μουσικό καφενείο λοιπον ο Απόστολος ξέρει τι κληρονόμησε και το σέβεται…
Σημείο αναφοράς σ ‘ολους τους οδηγούς και καταλόγους ενημέρωσης των επισκεπτών,μια γωνιά απόλαυσης για όλες τις ηλικίες διεθνείς παρουσίες,πολυπολιτισμικές επιλογές γεύσεων ,σημάδι πως οΑποστολος Μπενάκης ξέρει να είναι κι αυτός καινοτόμος ,συνέχεια της μητρικής του στόφας και ιδεολογίας.
Οι επισκέπτες έρχονται και ξανάρχονται, οι νέοι το ίδιο,το ίδιο και οι απόφοιτοι του Πανεπιστημίου Αιγαίου που φεύγουν,αλλάζουν τόπο διαμονής και θυμούνται να περάσουν ξανά απ’το νησί για μια βόλτα,για έναν καφέ.
Ε…..αυτο είναι τοπόσημο, είναι η ιστορία στο Μουσικό Καφενείο που συνεχίζεται……..
Το κείμενο γράφτηκε απο τη Βάσω Καραπιπέρη Αλατζά, βασισμένο σε πληροφορίες του OPEN LESVOS
English
In the beginning, there was a traditional café called “Dama” which was incorporated in the building built after the investment made by migrant Koutsouridis. He originated from Trigonas, a village near Plomari, and this building was originally built for office rental. It was named Koutsouridis Portico, as it was designed to have lodges and exits to Komninaki, Sarantaporos and Vernadakis streets. Finally, after certain alterations, Vernadakis Portico was left.
Zorbas café (kafenio) was situated at the corner of the building and it was allegedly open 24/7,as it was said the women followed the Parisian nightlife model and its regular clientele was not only the locals and seniors. The atmosphere and the rhythm coupled with the music and feminine breeze were aligned with the commercial vibe echoed by the connection of the town to the big centers of commercial blossom Constantinople, Alexandria, Marseille, Izmir…It offered a pleasant tone to locals, passers-by, merchants, travellers. In the surrounding area, life wasn’t as cosmopolitan, it was the commercial area in which olive oil and the arrangements concerning its transportation were the main issue.
As years went by and things had changed, an open-minded, full of energy and spontaneity woman, decided to house her inherent sense of hospitality at this specific corner. That woman was Matina, the polite and progressive woman who set up Music Café, as known since then.
1986 With the establishment of the University of the Aegean, Music Café is turned into a hangout for university students, visitors and the local intellectual community. It begins to be a point of reference thanks to its innovative style, its classy aesthetics and Matina’s hospitable nature.
1993 The intellectual community with a sense of humor and a self-mocking mood found the association “Kafelogii Maselades” along with their journal “Masela” (Denture) and write about anything that triggers their interest from a personal perspective. Meetings, announcements, presentations, conflicts, intellectual discussions, everything was there on their Saturday appointment. Many members of this community are gone, as a result the spirit and interaction among the new regulars have changed in terms of essence. Matina also passed away prematurely. Her son, Apostolos, possessing his mother’s traits, innovative, hospitable and thinking out of the box continues the tradition of this café, shouldering its important heritage. Apostolos knows what he is in for and respects the past.
Music Café is a point of reference in all touristic guides and brochures, a corner of delight for all ages, nationalities and offering a variety of multicultural dishes, which is to show that Apostolos can be original following in his mother’s footsteps.
Visitors come and go, university graduates leave, change residence but whenever they visit the island, they sure stop by Music Café to hang out. It is definitely a landmark, it’s history unfolded!
(written by Vasso Karapiperi Alatza based on information from the Open Lesvos site)